Met een krachtige kopbal scoorde de wederoptredende Romeo Van Dessel tegen Woluwe-Zaventem het doelpunt dat uiteindelijk nodig bleek om de drie punten thuis te houden. We spraken met hem over de wedstrijd, maar Romeo had voor ons ook nog belangrijk nieuws in petto…
Webteam: tegen Bocholt, bij je eerste invalbeurt dit seizoen scoorde je al bijna met het hoofd. Vandaag was het raak tegen Woluwe-Zaventem, bij je tweede invalbeurt. Wat ging er in je om toen je scoorde?
Romeo: ik was echt euforisch, zeker ook omdat ik voelde hoezeer mijn ploegmaats en alle supporters me dit gunden. En toen ik weer met mijn beide voeten op de grond landde twijfelde ik er nog aan of het allemaal wel écht gebeurd was, zo gelukkig voelde ik me. En het is ook leuk om eindelijk ook nog eens op ATV te komen (lacht).
Webteam: je hebt dan ook een lang parcours moeten afleggen om dit nog eens mee te mogen maken…
Romeo: ik ga beginnen met te zeggen dat ik KBS heel dankbaar ben. Eerlijk, in mijn penibele situatie heb ik me al die tijd geen betere club kunnen indenken. KBS is tegenover mij op alle vlakken meer dan correct gebleven, ook al heb ik de laatste 3,5 seizoenen slechts 40 wedstrijden kunnen spelen. Ik bleek zeer blessuregevoelig, om de haverklap liep ik her en der verrekkingen of spierscheurtjes op. Soms hield mijn lichaam het maar 1 week uit, soms 3 weken, maar nooit echt een hele periode. Heel frustrerend voor iemand met zo’n drive als ik. Na die wedstrijd tegen Bocholt viel ik uit op de zaterdagtraining, net voor de topper tegen Thes. En pas vandaag wist ik met zekerheid dat ik weer tot de selectie behoorde, het hing er nog vanaf hoe ik de training verteerd had. Gelukkig ging het allemaal prima .
Webteam: ligt het ook niet allemaal wat aan je tomeloze inzet en spelstijl?
Romeo: ik kan niet anders spelen, bij mij is het alles of niets, erop of eronder. Als ik op de fysieke gevaren begin te letten, dan kan ik niet meer voetballen, zo ben ik nu eenmaal. De aard van het beestje hé…
Webteam: op Bocholt kreeg je na luttele minuten al een kans om met het hoofd te scoren, net als vandaag. Gelukkig was je tweede kopbal vandaag wél raak. Hoe komt het toch dat je als middenvelder al die doelkansen krijgt van zodra je ook maar op het veld verschijnt?
Romeo: ofwel heb ik daar verdraaid veel ‘chance’ mee, ofwel is het -ondersteund door het niveau waarop ik gevoetbald heb- misschien toch ook wel een kwestie van ervaring en inzicht waar die bal gaat komen, en is het dus toch meer een kwestie van kansen afdwingen… (lacht)
Webteam: je brengt ook een bepaald soort enthousiasme in de ploeg van zodra je het veld betreedt…
Romeo: ik ben heel blij dat ik mijn ploegmaats dan meteen mee op sleeptouw kan nemen. Ik ben van nature heel positief en aanmoedigend ingesteld, dat is gewoon mijn natuur, ik hoef er niks speciaals voor te doen. Maar het werkt dus precies nog wel (lacht). We hebben dan ook een ‘bangelijke’ groep dit jaar, dat voelde ik zeker ook na mijn doelpunt.
Webteam: zou je al een hele wedstrijd aankunnen?
Romeo: eerlijk, dat zou doseren betekenen, en zoals al gezegd, daar ben ik helemaal niet zo goed in. Zeker in het middenveld zou dat nog niet het geval zijn. Maar dit gevoel nu houdt mij op de been om alles nog te geven wat ik kan, ik wil absoluut nog een dikke steen bijdragen om als het kan nog kampioen te spelen, en anders om er voluit mee voor te gaan in de eindronde. Maar dan…
Webteam: …???…
Romeo: …ik heb beslist om ermee te stoppen na dit seizoen. Al die jaren revalideren en blessures die steeds maar opnieuw de kop opduiken, ik vind dat niet meer plezant. Ik heb er telkens alles, maar dan ook a-l-l-e-s aan gedaan om er weer te staan. Ik zou het mezelf later ook nooit vergeven als ik het zo niet had aangepakt. Pas nu kan ik in alle eerlijkheid een bilan opmaken, en die vertelt me dat het beter is om er na dit seizoen in eer en geweten een punt achter te zetten.
Webteam: dat is heel jammer, maar ook heel begrijpelijk. Blijf je iets betekenen voor de voetballerij?
Romeo: …dat denk ik niet eerlijk gezegd, ik ben er in ieder geval nog niet mee bezig. Wat ik wel al weet is dat ik voor een jaartje al reizend een ‘sabbatical’ ga doen. Eind augustus vertrek ik dan ook op wereldreis, te beginnen met Australië en de Pacific, en zo richting USA.
Webteam: we horen je gelukkig nog wel eerder, hopelijk met leuk nieuws over je allerlaatste prestaties als voetballer dan. Maar we wensen je alvast ook al een goede reis. En stuur een kaartje!
