We werden op straat bijna uit onze schoenen geblazen op weg naar de wedstrijd. De trein naar Duffel was afgeschaft, net zoals de meeste treinen. Parken in het hele land waren uit voorzorg gesloten. De wegen lagen bezaaid met takken, losgerukte omheiningen, signalisatieborden en vuilnis. In het Ludo Coeckstadion waren zelfs twee containers omver gewaaid. Kortom geen weer om een hond door te jagen, laat staan om in te voetballen. Daar waren spelers en trainers van Duffel en Berchem het meteen bij aankomst unaniem over eens. Alleen de scheidsrechter weigerde de enig mogelijke zinvolle beslissing te nemen, die zijn collega’s op nagenoeg alle andere plaatsen wél namen. Er was zelfs tussenkomst van de brandweer én een bevelschrift van de burgemeester nodig om hem uiteindelijk om 15u00 te doen beslissen wat twee uur eerder al had kunnen en moeten beslist worden: in dit weer kon onmogelijk worden gevoetbald. Een honderdtal toeschouwers en spelers kon vervolgens onverrichterzake terug huiswaarts geblazen worden.
