Zelfs na een nachtje slapen ben ik er niet uit of we nu al dan niet tevreden mogen zijn met het gelijkspel tegen Overijse. Vooraf zou nagenoeg iedereen getekend hebben voor een 3-3 op bezoek bij een te duchten, vlot scorende tegenstander. Had die uitslag bij de rust al op het bord gestaan – wat zeker had gekund – dan was iedereen tevreden huiswaarts gekeerd. Maar wanneer een 0-3 ruststand wordt prijsgegeven, kan je daar als kritische supporter, speler of trainer onmogelijk onverdeeld gelukkig mee zijn. Ook al weet je dat die uitslag, gezien het verloop van de wedstrijd, best billijk is en ook al besef je dat je misschien wel één van de beste wedstrijden van het hele seizoen gezien of gespeeld hebt.
Een balans van een doldwaas voetbalavondje, te beginnen we met de positieve vaststellingen.
Eén: de afwezigen hadden ongelijk. Of je nu voor voor de thuisploeg kwam of voor Berchem supporterde of gewoon een leuk partijtje voetbal wilden meepikken, wie gisteren in het Begijnhoftsadion aanwezig was heeft er een fenomenale wedstrijd gezien, die werkelijk alles geboden heeft wat men van een goeie voetbalwedstrijd mag verwachten. Open, aanvallend spel dat vlot over en weer golfde; schitterende combinaties; veel doelpunten, netjes verdeeld over de beide helften; nog veel meer doelkansen; een onwaarschijnlijk scoreverloop en vooral heel veel emotie. Dat was niet alleen de verdienste van Berchem Sport, maar zeker ook van de thuisploeg. Schotel het publiek elke week zo’n wedstrijd voor en je speelt je thuismatchen binnen de kortste keren voor 3.000 toeschouwers.
Twee: Berchems aanvallend compartiment is intrinsiek het beste van de voorbije dertien seizoenen. Al moet dat natuurlijk nog bevestigd worden, want het seizoen duurt nog heel lang. Van Kruijssen, Gregory Carrez, Deryck en Eboigbe leken elkaar in Overijse blindelings te vinden. Nick Carrez doet zich bij elke invalbeurt opmerken. Aanvallen volgens het boekje: snel, gevarieerd, nu eens in één tijd kaatsend, dan weer met een dribble of een schijnbeweging, maar steeds gepast, zelden te veel en vooral intelligent. Het derde doelpunt was daar een mooi voorbeeld van. Van Kruijssen wordt ter hoogte van de middenlijn tussen twee verdedigers aangespeeld. In plaats van meteen vooruit te stormen of blind naar voor te trappen, houdt hij even in, controleert om vervolgens gemeten door te steken naar Eboigbe, die eveneens de verdienste had om niet onmiddellijk vooruit te beginnen hollen zodra zijn ploegmaat de bal kreeg aangespeeld. Zijn rush van aan de middencirkel maakte Macky daarna al even beheerst af.
Toegegeven, er was de kans op 0-4 voor de rust (Eboigbe in een bijna identieke fase alleen op de doelman), en er waren verschillende kansen op 2-4 na de rust, die de wedstrijd in een definitieve plooi hadden kunnen leggen.
Maar er vielen ook échte minpunten te noteren.
Ten eerste. Verdedigend klopt het plaatje nog altijd niet. Dat hebben we ook in eerdere wedstrijden al moeten vaststellen. Had het scorebord na een kwartier 4-0 aangegeven, dan was daar weinig tegen in te brengen. De eerste tien minuten behoedde het doelhout ons twee keer van een vroege achterstand. Een minuut later kwam het soelaas van een domme reactie van een thuisaanvaller, die het nodig vond om een gemaakt doelpunt vanuit buitenspelpositie nog te verlengen.. En op het kwartier was een Brabants been net een voetje te kort om voor een open doelmond binnen te tikken. Waren al deze kansen zuiver de verdienste geweest van Tempo Overijse, dan hadden we ons daar probleemloos bij neergelegd, maar in al deze gevallen lag Berchems balverlies of slecht ontzetten aan de basis Ook de gelijkmaker was het gevolg van het onoordeelkundig in hoekschop verwerken van een ongevaarlijke bal.
Twee: een 0-3 voorsprong aan de rust mag je nooit meer uit handen geven. Hebben we taktisch gefaald door in de tweede helft weer meteen volop de aanvallende kaart te trekken in plaats van Overijse rustig vanuit het middenveld op te vangen en de de tijd als bondgenoot te gebruiken ? In het verleden is net dat ons al vaak zuur opgebroken. Feit is wel dat de door iedereen verwachte wissel bij de rust er niet kwam. Terwijl achterin enkele jongens duidelijk niet in de wedstrijd zaten. Lang kreeg Berchem ook niet om zijn voorsprong te verdedigen, want na een tiental minuten was Overijse al tot 2-3 teruggekomen. En daar had de scheidsrechter een handje in.
Daarmee komen we meteen bij het derde minpunt van de avond. Ondanks de vele kritiek aan hun adres –het hoort nu eenmaal bij de beleving van een voetbalwedstrijd – hebben scheidsrechters zelden een rechtstreekse invloed op de uitslag van een wedstrijd. Erik Bury had dat zaterdag wel. Met drie verkeerde beslissingen in enkele minuten, kort na de pauze, bracht hij Overijse vanuit een verloren positie helemaal terug in de wedstrijd. Het kantelpunt situeerde zich in minuut 55. De doorgebroken Gregory Carrez wordt al voor de tweede keer in enkele minuten foutief gestopt door Ronald Loenders. Twee onmiskenbaar gele fouten, die evenveel keer door de scheidsrechter worden weggewuifd. (Loenders ontsnapte later in de match trouwens nog een derde keer aan geel.) In de tegenaanval die volgt op de tweede fout, breekt Overijse door tot in de Berchemse backlijn, waar ref Bury eerst fluit voor stafschop, maar vervolgens onbegrijpelijkerwijs toch nog laat scoren ! Merkwaardig genoeg had zich in de eerste helft een haast identieke fase voorgedaan. Toen werd een Berchemaanval afgefloten en ging de bal wel op de stip (en binnen) ondanks het doelpunt van van Kruijssen in de seconden na het fluitsignaal. De 2-3 volgde nog geen minuut na dit eerste doelpunt. Een ogenblik van collectieve aangeslagenheid waardoor het momentum zich plotsklaps verlegde naar de thuisploeg met het gekende resultaat tot gevolg.
Maar laten we vooral het positieve onthouden. Deze groep moet nog groeien en zal dat, als alles meezit, waarschijnlijk ook doen. Bij winst woensdag tegen Diegem, kunnen we met een 10 op 15 richting Kiel. Een start waar we vooraf enkel van hadden durven dromen.
Berchem: Smet, Mununga, Van Minnebruggen, Kamneng Djoum, van kruijssen, Absisan, Deryck (69’ N. carrez), Badiane, Paridaans, Eboigbe, G. Carrez
Doelpunten: 20’ Deryck (0-1), 22’ van Kruijssen (0-2 pen), 38’ Eboigbe (0-3), 56’ (1-3), 57’ (2-3), 74’ (3-3)
Geel: Eboigbe, G. Carrez
Scheidsrechter: Erik Bury
