Na acht minuten leek de wedstrijd al gespeeld. Bocholt kende bij zijn twee eerste trappen richting doel meteen succes. Berchem zette daar in de eerste helft twee niet onaardige aanvallen tegenover, maar voetbalde, zoals we dat de voorbije weken al net iets te vaak moesten ondergaan, zonder inzet en vertrouwen.
De metamorphose na de rust valt dan ook nauwelijks te beschrijven én stemt tevens tot nadenken. Vanaf de eerste minuut werd er geknokt voor elke bal. Berchem speelde vooruit, won nagenoeg elk duel en zelfs de zeldzame afvallende bal werd meteen gerecupereerd. Het leverde de eerste vijf minuten drie grote kansen op. Eerst voor Paridaans op voorzet van van Kruijssen, dan voor Djoum, die van dichtbij onbegrijpelijk naast mikte en vervolgens voor van Kruijssen die zijn schot nipt naast zag gaan. Een vierde poging ging in hoekschop en een trap van Absisan werd met de handen gestopt en had eigenlijk op de stip gemoeten…
U zal het hier niet vaak lezen, maar er was weinig slechte wil nodig om in het optreden van scheidsrechter Claes bij momenten een zweem van sympathie voor zijn gouwgenoten te vermoeden. Zo aarzelde hij even later geen seconde om foutbal te blazen toen Mununga, dichtbij het eigen doelgebied, uitschoof en met de hand op de bal neerkwam. Ook bij het opstellen van het muurtje vertoonden de gehandteerde afstanden merkelijke verschillen en bij het derde thuisdoelpunt was de rol van de ref zeker niet onbesproken.
Vooraleer het zover was, scoorde Berchem na tien minuten de aansluitingstreffer. Deryck werd gelanceerd aan de middenlijn, werd een paar keer ei zo na ten val gebracht, moest hierdoor erg ver uitwijken voor doel, maar slaagde er vanuit een bijzonder scherpe hoek alsnog in te scoren. 2-1 en al wat geelzwart was had er opnieuw goede moed op. Niet onterecht op dat moment, want Bocholt was er na de rust niet meer aan te pas gekomen.
Tot in de 72ste minuut. Bij een schaarse thuisaanval botsten doelman Smet en Audenaert en zegen uitgeteld neer. De scheidsrechter liet evenwel doorspelen en daarvan maakte de thuisploeg dankbaar gebruik om de 3-1 in een leeg doel te deponeren.
Had de scheidsrechter hier het spel moeten stilleggen ? Had de thuisploeg, volgens een ongeschreven voetbalwet, de bal moeten buiten trappen ? Ik laat het aan het oordeel van de aanwezigen en van de lezer over. Feit is wel dat het doelpunt niet tijdens de fase van de botsing viel, maar een halve minuut erna. Voldoende tijd om een juiste beslissing te nemen. Het duurde trouwens nog even eer beide spelers opnieuw op de been waren.
Het doelpunt velde weliswaar het verdict over de wedstrijd, aan het spelbeeld veranderde weinig. Berchem bleef de betere ploeg en Gregory Carrez zorgde in de slotminuten nog voor een tweede doelpunt, waardoor de twee dubieuze spelfasen nog net iets wranger doorsmaakten. De slotsom blijft echter dat Berchem tijdens de eerste helft zelf de punten verspeelde en daardoor opnieuw verder wegzakt in het klassement.
Berchem: Smet, Mununga (77′ N. Carrez), Kamneng Djoum, van Kruijssen, Absisan, Deryck, Badiane, Audenaert, Paridaans, G. Carrez, Geuens
Doelpunten: 4′ (1-0), 8′ (2-0), 55′ Deryck (2-1), 72′ (3-1), 90′ G. Carrez (3-2)
Kaarten: geen voor Berchem
Scheidsrechter: Marnic Claes
