Het begint een beetje eentonig te worden, het wekelijkse trainerspraatje. Een wedstrijd duurt 90 minuten en aan het eind wint Berchem. Alleen was het verschil tussen de eerste en de tweede helft deze keer wel erg groot.
Webteam: We zagen een wedstrijd met twee gezichten. Een heel ander Berchem voor dan na de rust.
Jonas: De eerste helft was niet zo slecht, maar we hebben we ons teveel in slaap laten wiegen door Duffel het tempo te laten bepalen. Terwijl je zag dat net wanneer wij het tempo de hoogte in joegen, er kansen werden gecreëerd, al waren dat er veel te weinig. Niet dat Duffel gevaarlijk was, maar we geraakten niet in ons normale spel, waardoor we zelfs met een achterstand de rust in moesten. In de kleedkamer heb ik de jongens erop gewezen dat het aan ons was om het tempo te bepalen. Dat we meer vooruit moesten voetballen, ongeacht we daardoor zouden winnen of verliezen.
In de eerste helft zochten we veel het duel en de individuele actie op. Na de pauze gingen we voluit voor de ruimte en de flankwissels. Eens we dat doorhadden was er geen houden meer aan. 5-1 zou zeker niet overdreven geweest zijn.
Webteam: De toestand van het terrein nodigde nochtans niet uit tot fijn voetbal.
Jonas: Het was inderdaad een zwaar veld om op te voetballen. Vooral op de flanken waar het er hard en bevroren bijlag was het moeilijk afzetten. Op zo’n moment is het een voordeel om voorin een aantal lichtvoetige spelers te hebben rondlopen. Bovendien waren we opnieuw fysiek de sterkste ploeg. Het is geen toeval meer dat we steeds in de tweede helft het verschil maken.
Webteam: En dan was er die strafschopfase vlak voor de rust. Was het strafschop volgens jou ?
Jonas: Volgens mij was het strafschop. Leo werd uit evenwicht gebracht. Maar in de kleedkamer hebben we dat meteen achter ons gelaten. Ik heb voor het begin van de tweede helft wel de scheidsrechter even aangesproken. Niet over de strafschop, wel over de manier waarop Duffel op alle mogelijke manieren het tempo uit de wedtrijd trachtte te halen en over de rol die hij daar zelf in had. Professionele fouten kunnen, maar dat steeds op de enkels trappen, dat balletje wegtikken, dat voor de bal gaan staan, dat voortdurende handspel, dat kan echt niet. In de tweede helft is hij al die foutjes meer gaan bestraffen.
Webteam: Nog twee wedstrijden voor de winterstop. Staat er iets speciaals op het programma ?
Jonas: Het is belangrijk dat we eerst die twee laatste matchen goed afhandelen. Tijdens de winterstop hebben we niets speciaals gepland. Het lichaam heeft ook af en toe gewoon rust nodig. Na de wedstrijd tegen Tienen leggen we de blok er even op en op 2 januari beginnen we opnieuw te trainen. En neen, we gaan niet op stage naar het buitenland. Zo goed staan we er ook weer niet voor. (lacht)