Het was niet eenvoudig om zondag een man van de match aan te duiden, al kwam Jelle van Kruijssen wel aardig in de buurt. Met twee doelpunten lijkt hij ook in het nieuwe jaar weer helemaal de oude. Hoewel hij graag aan verschillende van zijn ploegmaats een doelpuntje had gegund, wilde de bal er niet altijd in. Maar wij waren vooral onder de indruk van het mooie voetbal dat we alweer te zien kregen.
Jelle: Ik was er zelf ook aangenaam door verrast. Zaterdag was het veld nauwelijks bespeelbaar en hebben we zelfs niet kunnen trainen. Dan denk je natuurlijk automatisch dat het moeilijk voetballen wordt, maar het tegendeel was waar. Toegegeven, we hebben 70 minuten tegen tien man gespeeld, maar dat is niet altijd een voordeel.
Het enige dat je ons kan verwijten is dat we te weinig goals hebben gemaakt. Ik durf zeggen dat ik vandaag niet zelfzuchtig ben geweest. Ik heb zes-zeven assists gegeven, waarvan er helaas maar ééntje binnen ging. Vooral Gregory was de pechvogel. Hij had drie-vier goeie kansen aan de voet. Nochtans is hij samen met mij misschien wel de beste afwerker van de ploeg. Maar kom, beter nu missen en dan in een volgende wedstrijd in de laatste minuut de winning goal maken. Ik heb er alle vertrouwen in dat die ballen er straks wel ingaan als het erop aankomt. Hij zal er heus niet van wakker liggen. Of misschien een uurtje of zo. (lacht)
Ik ben alvast blij dat ik Leandro aan zijn tweede doelpuntje heb kunnen helpen. En natuurlijk met mijn eigen doelpunten. Ik zit toch alweer aan mijn tiende van het seizoen. Voor een spits is het altijd leuk om met dubbele cijfers te kunnen uitpakken.
Maar minstens even belangrijk is dat we alweer de nul hebben gehouden. Als spits win je natuurlijk liever met 7-2 dan met 3-0, maar je moet iedereen tevreden houden hé. (lacht) Als je op dit moment van de competitie nog maar elf doelpunten tegen hebt, dan sta je terecht bovenaan. En dat terwijl we helemaal niet verdedigend spelen.
