Was de wedstrijd tegen Virton nog maar een flauw voorsmaakje en heeft Berchem zaterdagavond pas echt kennis gemaakt met voetbal op een hoger niveau? Geel was in elk geval een maatje te groot. Sneller op de bal, perfect in hun opstelling en bijzonder efficiënt. Op al die vlakken schoot Berchem tekort. We hoeven dit geenszins te dramatiseren, zolang er in de volgende wedstrijden maar uit geleerd wordt.
In de eerste helft kon Berchem nog min of meer de maat houden van de Geelenaars. Er werd snel gevoetbald, met weinig echt doelgevaar, maar wel een rist hoekschoppen voor de thuisploeg. Berchem beperkte zich tot stand houden tegen een sterk georganiseerd Geel, dat bij elke actie net een stapje sneller en slimmer was. De wedstrijd leek op een bevredigende blanco ruststand af te stevenen, tot Geel in de allerlaatste minuut met een verre, gekruiste voorzet een volledig vrijstaande speler bereikte. Zijn schot verraste Appels die de bal in eigen doel verlengde.
Berchem leek niet meteen aangeslagen na de rust. Het drong aan, zonder gevaarlijk te zijn, vaak te overhaast. Bovendien zorgde elk balverlies meteen voor gevaar aan de overkant. Opnieuw kon een volledig vrijstaande man makkelijk in de korte hoek binnen leggen.
In de slotfase maakte een alweer volledig vrijstaande spits het verdict nog iets zwaarder.
Berchem: Appels, De Wilde, Van Minnebruggen, Absisan, Maluka Bimbo, Hairemans, Zorbo (63′ Vande Velde), Van den Heuvel, Mauro, Nwokoro, Carrez
Doelpunten: 45′ 1-0, 62′ 2-0, 83′ 3-0
Geel: Nwokoro
