Geen Bruno Appels in het Berchemdoel gisteren. Onze goalie bleek onvoldoende hersteld van de schouderblessure die hij in de slotminuut van de wedstrijd tegen Patro Eisden had opgelopen. We spraken na de wedstrijd met zijn vervanger Cedric Brosens, die zich zeker even goed van zijn taak heeft gekweten.
Cedric: In de eerste plaats kan ik niet genoeg zeggen hoe jammer dit voor Bruno is natuurlijk. Maar voor mij is het uiteraard leuk om in het begin van het seizoen toch al de kans te krijgen om mij ook eens te tonen. Er zit voor een tweede doelman niets anders op dan die kans geduldig af te wachten. Hier heb ik gelukkig een hele week naartoe kunnen werken, want het zag er kort na de vorige wedstrijd al niet goed uit voor Bruno. Ik was er dan ook helemaal klaar viel toen gisteren de beslissing viel dat ik zou aantreden. Door mijn ervaring op dit niveau voelde ik geen greintje zenuwen, ik voelde me wél volledig opgeladen!
Webteam: Je kreeg eigenlijk weinig werk op te knappen, maar je hebt je toch 2 x moeten omdraaien… zonder dat je daar trouwens ook maar iets aan kon verhelpen.
Cedric: Dat klopt. Ik had nog geen bal in mijn handen gevoeld of we kregen die strafschop al tegen. “Shit, dat begint hier slecht”, dacht ik toch even toen ik de bal uit het net moest vissen. En ook verder in heel de eerste helft heb ik geen werk meer gehad. Na de rust was er dat mistasten in de verdediging, en hun spits lobde me perfect uit, daar was echt voor gelijk welke doelman geen pakken aan. Jammer om te constateren dat ik verder eigenlijk geen enkele mooie bal heb moeten pakken. Ik heb het vrij rustig gehad en me enkel kunnen tonen met het onderscheppen van wat hoge ballen en met een aantal gerichte uittrappen. Tegelijk is het de verdienste van de verdediging dat ze de thuisploeg grotendeels van ons doel hebben kunnen weghouden. Globaal genomen hebben we hier als team zeker iets laten zien.
Webteam: Hoe kwam je bij Berchem terecht, in de wetenschap dat Bruno Appels bij de club ging blijven?
Cedric: Na jeugdopleidingen bij Lierse en Beerschot keerde ik terug naar Hoogstraten, waar ik als duveltje mijn eerste stapjes gezet had in het voetbal. Ik heb er geduldig mijn kans afgewacht tot ik daar eerste doelman werd. Ondanks heel wat blessureleed heb ik die positie kunnen behouden, maar vorig seizoen heeft hun bestuur me eigenlijk niet zo heel netjes behandeld. Ik kon voor mezelf kiezen tussen zekerheid als eerste doelman maar dan op een lager niveau, of om in de reeks te blijven als tweede doelman bij een mooie club als Berchem. Ik heb voor het tweede gekozen, omdat ik nog ambitieus genoeg ben om een sportieve strijd aan te gaan. Het is een bewuste keuze geweest, en ik verkeer nu in een situatie waar ik mee kan leven, al ben ik vandaag wel extra tevreden natuurlijk.
Webteam: Een mooie instelling Cedric, bedankt en nog veel succes bij onze geelzwarten!
