Voor Sporting Hasselt in 2001 een Beerschotje deed, heette onze tegenstander van vanmiddag nog gewoon Koninklijke Sportkring Kermt. De derdeklasser uit de Hasseltse deelgemeente werd in 1927 opgericht en speelde tot 1940 in de Vlaamse Voetbalbond. Grote broer Koninklijke Sporting Club Hasselt was op dat moment weggezakt tot in eerste provinciale. Op het einde van het seizoen 2000-2001 gingen beide clubs een fusie aan. De Hasseltse kleuren, blauw-wit-groen gingen over op stamnummer 3245 dat werd omgedoopt tot Koninklijke Sporting Kermt-Hasselt en nog twee seizoenen in Kermt zou blijven voetballen.
De fusieclub degradeerde na haar eerste seizoen meteen naar vierde en ook daar liep het niet van een leien dakje. Pas toen de club na twee seizoenen naar het Stedelijk Sportstadion in Hasselt verhuisde begon het beter te gaan. Kermt-Hasselt werd meteen kampioen in Vierde Klasse C. Geen enkele club tekende dat seizoen zoveel doelpunten aan als de Spor.
In 2006 werd “Kermt” uit de clubnaam geschrapt, een beslissing die de voetbalgoden niet onbestraft lieten. KSK Hasselt versleet dat seizoen drie trainers, eindigde voorlaatste en zakte opnieuw naar Bevordering. In 2009 won Sporting de finale van de eindronde met twee doelpunten van Stijn Mellemans – u wel bekend – en klom het opnieuw naar derde. Maar malaise sloeg alweer toe in het Stedelijk Sportstadion. Eind 2011 werd zelfs bekendgemaakt dat Hasselt de vereffening zou aanvragen.
Redding kwam uit onverwachte hoek. Stijn Stijnen wierp zich op als redder van de club en werd meteen de nieuwe voorzitter annex trainer. Degradatie kon hij niet meer ontlopen, maar de gewezen doelman van Beerschot, Club Brugge en de nationale ploeg zorgde er wel voor dat het nieuwe verblijf in bevordering tot één seizoen beperkt bleef. In 2016, bij de competitiehervorming, slaagde Hasselt er zelfs in om via de eindronde een plaatsje te veroveren in de pas in het leven geroepen Eerste Klasse Amateurs. Het verblijf in die superliga was evenwel van korte duur, ondanks een prima start.
Van de Stijnen-clan – Stijn (momenteel trainer bij Patro Eisden), broer Steven (momenteel assistant-coach bij Hades) en vader Jempi – werd inmiddels afscheid genomen. Vorig seizoen eindigde Sporting slechts 13de in de Tweede Amateurreeks, dit seizoen lijkt het goed op weg naar een prijs. Enkel tegen Temse liet het voorlopig punten liggen.
Excelsior Football Club
Maar de geschiedenis van de Spor begint natuurlijk veel vroeger. In 1906 om precies te zijn. In dat jaar werd in de Limburgse hoofdstad in de schoot van de Cercle de Gymnastique Excelsior een voetbalafdeling opgericht. Sommige bronnen spreken zelfs van 1905, terwijl de intussen tot Excelsior Football Club Hasselt omgedoopte club pas in 1909 als werkend lid tot de Belgische Voetbalbond toetrad, waardoor het later het stamnummer 37 toegekend kreeg. Excelsior speelde zijn eerste wedstrijden op het huidige Kolonel Dusartplein, toen nog een stofferige zandvlakte, nu één van de drukst bezochte pleinen in de stad. Bij gebrek aan tegenstanders in de eigen provincie, moest Excelsior in de Luikse afdeling beginnen. Reeds in 1911 kruisen we voor het eerst het pad van de Limburgers in de nationale eindronde Tweede Afdeeling, die voor beide clubs een promotie opleverde naar Bevordering, het huidige tweede klasse.
Na WOI lopen onze wegen uit elkaar. Terwijl Berchem doorstootte naar eerste klasse, zakte Excelsior terug naar het provinciale niveau. Met de hulp van Berchemspeler en Rode Duivel Nic Hoydonckx – een geboren Limburger, maar getogen in Antwerpen – bereikte de club in 1930 opnieuw de tweede klasse. Maar in 1933 ging het weer bergaf en pas in 1938 kon Hasselt zijn verloren positie in tweede klasse herinnemen.
Na een verblijf van dertien jaar tuimelde Excelsior opnieuw naar bevordering en bij een herindeling van de reeksen in 1955, moest het zelfs in provinciale herbeginnen. Excelsior kon zich twee jaar later nog wel enigszins herpakken, maar de rek was duidelijk uit de club. De financiën oogden weinig rooskleurig, de toeschouwers lieten het afweten en inmiddels had de plaatselijke concurrent, die jarenlang het kleine broertje was geweest, hen qua populariteit voorbijgestoken.
Hasseltse VV
Die concurrent was bijna even oud als Excelsior zelf. In 1908 zag Voetbalkring Vlug en Vrij Hasselt het levenslicht en een jaar later was er l’Avenir Football Club Hasselt. Ook die clubs kwamen we respectievelijk in 1913 en 1914 al tegen in de nationale eindronde Tweede Afdeeling. Ze waren echter minder succesvol dan buur Excelsior en in 1917 sloegen ze de handen in elkaar tot Hasseltsche Voetbalvereeniging, dat enkele jaren later stamnummer 65 zou krijgen.
Tien jaar later promoveerde de club naar Bevordering, derde klasse, na een onvergetelijk seizoen waarin het 126 keer scoorde en doelman Debruyne in één wedstrijd, tegen Tubantia, liefst vier penalty’s stopte! Den Hai-Wai, zoals de club in Hasselt werd genoemd, pendelde ettelijke jaren tussen eerste provinciale en bevordering met af en toe een uitstapje naar derde klasse. In 1963 zou Hasseltse VV voor de laatste maal de stap naar derde klasse zetten, maar toen kort na de kampioenenviering competitiefraude aan het licht kwam, werd het een ticketje in de tegenovergestelde richting.
Die degradatie naar provinciale openden de deur naar onderhandelingen met Excelsior, dat er in vierde klasse ook niet veel van terecht bracht. In 1964 werd stamnummer 65 definitief geschrapt, maar een aantal leden die zich niet bij de fusie konden neerleggen richtten onde het nummer 6803 een nieuwe Hasselt VV op.
KSC Hasselt
De fusieclub ging onder de naam Koninklijke Sporting Club Hasselt met het stamnummer 37 van start in Vierde Klasse. In zijn eerste seizoen eindigde de ploeg als tweede, een jaar later werd ze kampioen en promoveerde naar Derde Klasse. In 1977 ging SC Hasselt als kampioen naar Tweede, twee jaar later dwong het zelfs promotie af naar Eerste Klasse. Het bleef echter bij één jaartje op het hoogste niveau. Sporting Hasselt bleef nog tot 1989 een vaste waarde in tweede afdeling.
Het volgende decennium ging het snel bergaf, tot in provinciale, waardoor Sporting Club in 2001 noodgedwongen de fusie moest aangaan met KSK Kermt.
