Als je de euforische buurtpraatjes van TV Limburg dient te geloven, dan stond er afgelopen zaterdag slechts één ploeg op het terrein. Wij van het webteam, en ook de sportieve leiding van KBS met Marc De Mulder en coach Kevin Van Haesendonck, zagen nochtans een heel andere wedstrijd. Een wedstrijd ook waarin door het arbitrale trio duidelijk ook véél meer werd meegegeven voor de thuisploeg . Nochtans is het helemaal tegen de gewoonte van onze coach in om openlijk kritiek te geven op de spelleiding. Maar vandaag moest hem toch een en ander van het hart.
Kevin: Ik moet vandaag een dikke pluim uitdelen aan dit noodelftal. We waren al zo gehavend, en in de loop van de week verloren we dan ook nog eens Light Nwokoro en Jordy Maluka, die niet fit genoeg geraakten na hun blessure. Ik kan je verzekeren dat het dan puzzelen wordt om nog een zo coherent mogelijk elftal tussen de lijnen te krijgen. Als je dan ziet hoe op het terrein van de leidersploeg een jongen als bv. Mats Joris, 18 jaar en voor het eerst aan de aftrap, zich na een wat onwennige start verder herpakt en een dijk van een wedstrijd speelt, dan kan ik alleen maar fier zijn op dit elftal vol jonge gasten.
Ik weet ook wel dat Patro vandaag meer kwaliteit en power tussen de rangen heeft lopen, maar zij hebben het vandaag toch ook veel moeilijker gehad dan ze willen laten uitschijnen. Ook de scheids speelde daar spijtig genoeg een grote rol in. Als je voor de wedstrijd al ziet hoe blij die man is wanneer hij de grote Stijn Stijnen een handje mag komen geven, dan weet je het al bijna wel voor de rest van de avond. En inderdaad, op het cruciale moment houdt hij de onbetwistbare rode kaart op zak, of deelt hij hoekschoppen uit die er geen zijn. Zelf mochten wij van de grensrechter amper van onze bank afkomen, maar Stijnen kon dan weer ongestoord gedurende driekwart van de wedstrijd zijn aanwijzingen doorbrullen binnen de lijnen van het speelveld . Ronduit ergerlijk.
Maar kom, terug naar de wedstrijd dus. Het begin was moeilijk, Patro wilde duidelijk vanaf de start de forcing voeren, en in dat eerste kwartiertje werden we overspeeld en mogen we blij zijn dat het 0-0 bleef. Maar dan scoren we zelf een toch wel heel fraai doelpunt en bleek voor de rest van de eerste helft ook ons tactisch plannetje te kloppen, waarmee we de Eisdense aanvallen konden afweren.
In het eerste kwartier na de rust hebben we de wedstrijd verloren. We verwaarloosden de dekking waardoor we hen tot twee maal toe laten schieten hebben. Daarna kregen we veldoverwicht en als je ziet hoe de leidersploeg dan op eigen terrein voor ons terug moest kruipen, dan zie je toch wel dat ze nu ook weer niet zó gemakkelijk aan hun driepunter geraakt zijn. Wij rapen hier vandaag niks, maar met 4 eigen jeugdspelers van onder de 20 jaar aan de aftrap kunnen wij alleen maar fier zijn op deze prestatie, die ons elftal weer hoopvol kan stemmen en in eigen kunnen kan doen geloven.
Webteam: Een ander lichtpunt, ondanks het verlies, is toch ook wel de comeback van Roy Mauro in het elftal…
Kevin: Zeker, Roy is voor heel de groep nog steeds een heel belangrijke schakel, en dit zowel op als naast het speelveld. We moeten hem echter de tijd geven om terug te komen, en kunnen na deze zeer zware blessure nu ook geen wonderen van hem verwachten zodra hij weer op het terrein verschenen is. Maar het doet zeker deugd om te zien hoe hij de laatste 20 minuten al heeft kunnen meespelen. En ook dit stemt ons weer hoopvol, na al de onvoorstelbare blessurepech die we dit seizoen al geleden hebben.
Verder sprokkelden we nog wat reacties bij onze jonge doelman Byron Van Buynder, die sinds zijn debuut van vorige week tegen Hades de allereerste “millennium kid” in het elftal van Berchem Sport bij een competitiewedstrijd werd. En kijk, met Mats Joris erbij stonden er één week later al 2 spelers van het jaar 2000 op het terrein!
Byron: De eerste 10 minuten van de wedstrijd waren we wel wat geïmponeerd, en werd ik ook wel wat door het geluk gediend. Maar daarna dacht ik “dit is ook maar een voetbalwedstrijd als een andere…” Met misschien meer inzet en meer supporters langs de lijn, ok, maar dat nemen we er dan maar bij. Ik kreeg na die eerste stormloop mijn zelfvertrouwen weer en speelde de rest van de wedstrijd met wat ik ‘gezonde stress’ zou willen noemen.
Webteam: Dit leek helemaal niet nog maar je tweede wedstrijd te zijn, wanneer we te zien kregen hoe je reageerde na een misverstand met je verdediging?
Byron: Thomas dacht dat ik ging komen, maar de afspraak is dat ik dan zou roepen. Ik rekende dus op zijn interventie, maar hij drong niet meer aan en plots stond die spits dus alleen voor mijn doel. Gelukkig doorzag ik zijn poging en ging ik goed plat. Niet onlogisch dat je die kortsluiting daarna even van je afschreeuwt. Maar verder blijft dit niet hangen natuurlijk.
Webteam: Jammer nog dat het geen punt opleverde, maar in de laatste minuut kon je je nog eens onderscheiden door twee fabuleuze reddingen binnen de twee seconden… valt dit onder de categorie ‘beginnersgeluk’ of is dit de Byron Van Buynder die we nog vaker te zien zullen krijgen?
Byron: Het oogt natuurlijk altijd heel spectaculair wanneer je twee van die knallen van kortbij kan pareren, maar ik hield gewoon mijn hoofd erbij en ik heb gewoon gedaan wat ik dacht dat ik moest doen.
Webteam: Bedankt Byron en nog veel succes na deze veelbelovende startweken.
