Het was ons weer het avondje wel, daar in Turnhout. Vriend én tegenstander waren het erover eens dat KBS minstens twee terechte strafschoppen ontfutseld werd, terwijl de thuisploeg er eentje bijzonder licht kreeg toegekend. Bij het begin van de blessuretijd kwam eindelijk de verdiende 3-3 op het bord, en bleef het tot het eindsignaal nog bijzonder spannend voor beide doelmonden. Kortom, geen match voor hartlijders. We peilden even naar een reactie bij coach Kevin Van Haesendonck.
Kevin: We hebben op een moeilijk bespeelbaar veld zeker geen slechte prestatie neergezet, maar botsten op een dosis pech en een aantal vreemde scheidsrechterlijke beslissingen. Tegelijk hebben we eens te meer een doelpunt geïncasseerd waarbij we te slap verdedigden.
Ik wil benadrukken dat dit Turnhout veel karakter getoond heeft en verre van dood zit in deze competitie. We vreesden vooral de kracht en de snelheid van Ebobo, en in de omschakeling toonde hij ook zijn klasse en kwam Turnhout op voorspong, slechts luttele seconden nadat Jelle (van Kruijssen) tegen de onderkant van de lat knalde. We komen heel opportunistisch snel weer op 1-1 door een typisch Jelle-doelpunt, waarna dan weer een duidelijk handspel niet bestraft wordt met een strafschop. Vorige week kregen wij een strafschop tegen voor een niemendal, nu krijgen wij er géén terwijl heel het stadion van het handsspel kon meegenieten. Waarna even later de bal aan de overkant wél op de stip gaat, voor een reden die mij nog steeds niet duidelijk is. En ook in de tweede helft is ons minstens één loepzuivere strafschop onthouden, en werd er nog een doelpunt van ons wegens heel twijfelachtige redenen afgekeurd. Dat vond ik toch alles bij elkaar genomen wel heel vreemd allemaal…
Hoe meer de wedstrijd vorderde, hoe beter we combineerden, en zeker in de tweede helft hebben we zo een aantal kansen kunnen creëren. Anderzijds, het derde Turnhoutse doelpunt kwam er na twijfel in onze verdediging, en zoiets wordt cash betaald. Bij 3-1 krijg je dan even schrik dat het over is, maar het torinstinct van Jelle hield ons in koers. En ook Byron (Van Buynder) heeft ons met enkele weergaloze reddingen weer rechtgehouden, hij toont na enkele wedstrijden al maturiteit en was weer op geen foutje te betrappen. In extremis buffelt Roy (Mauro) dan die bal nog binnen en pakken we dat oververdiende punt. Veel schieten we er echter niet mee op, al houden we Turnhout en Spouwen-Mopertingen wel op dezelfde afstand. Hier verliezen zou dan ook rampzalig geweest zijn.
Na de 3-3 waren we nog dicht bij de winning goal in blessuretijd, maar ook Turnhout kreeg nog een vrije trap vanop een ideale schietafstand. Dat was dus nog even bibberen. En of we nu nog blij moeten zijn met een punt of moeten treuren voor het verlies van die andere twee punten, het is duidelijk dat we hier met een heel dubbel gevoel naar huis keren.
