Lang, heel lang geleden werd er zelfs in Tongeren eersteklassevoetbal gespeeld. “De Motten”, het stadion waarin de plaatselijke Sportkring grootheden als Anderlecht, Standard en Club Brugge mocht ontvangen, had een hoogst originele staantribune met twee verdiepingen. Lang speelde SK Tongeren weliswaar niet in eerste klasse. Twee seizoenen welgeteld, 1981-82 en 1982-83, met Lei Clijsters als absolute vedette.
Een eendagsvlieg was de club uit de oudste stad van België zeker niet. Op de twee voormelde seizoenen na speelde de club van 1971 tot 1996 onafgebroken in Tweede Klasse, met zelfs een bekerfinale in 1974 op de koop toe. En dat mag best een succes genoemd worden voor een club die pas in 1969 ontstaan was uit de fusie tussen twee veel oudere verenigingen, Cercle en Patria.
Cercle Sportif Tongrois werd in 1917 opgericht, of nauwkeuriger her-opgericht, want ook voor WOI had de club er al enkele competities opzitten. De club speelde tijdens het interbellum zelfs al enkele keren in Tweede Klasse, om er in volle oorlogstijd terug te keren. In 1952 zakte Cercle, dat zijn naam intussen had vervlaamst naar Koninklijke Tongerse Sportvereniging Cercle, echter terug naar Derde Klasse en in 1959 zelfs naar Vierde, waaruit het in 1961 nog heel even zou terugkeren.
Concurrent Patria Tongeren, opgericht in 1916, speelde sinds 1929 in de nationale reeksen, waarvan drie seizoenen in Tweede Klasse. In 1969 speelde het net als de stadsgenoten van Cercle zonder veel succes in Bevordering.
Dat jaar besloten beide clubs de handen in mekaar te slaan. De nieuwe fusieclub ging onder de naam KSK Tongeren in het stadion van Patria voetballen met het stamnummer 54 van … Club Sportif Union Welkenraedt-Herbestal. Dat kwam zo. Cercle Tongres kreeg aanvankelijk het nummer 73 toegekend op basis van zijn aansluitingsdatum bij de KBVB, Patria het nummer 71 en dat was niet naar de zin van de mannen van Cercle die beweerden dat hen een lager nummer toekwam omdat ze beweerden reeds in 1908 opgericht te zijn. In 1947 trok de club hiermee naar de Voetbalbond die er niets beter op vond dan hen dan maar het nummer 54 (bis), dat in 1932 was vrijgekomen, toe te kennen. Of hoe er zelfs toen al met stamnummers werd gesjacherd.
De nieuwbakken fusieploeg werd met slechts één nederlaag in 30 wedstrijden meteen kampioen in Vierde Klasse. Ook het seizoen erop behaalde Tongeren vlot de titel met opnieuw slechts één nederlaag. In Tweede Klasse speelde SK Tongeren vijf keer de eindronde vooraleer het in 1981 de titel pakte en aan een avontuur in de hoogste reeks begon dat twee seizoenen zou duren. In Tweede draaiden de blauwwitten nog een vijftal seizoenen mee in de subtop, om vervolgens een bescheiden meeloper te worden. In 1996 kon degradatie niet langer vermeden worden.
Na 14 weinig beduidende seizoenen Derde Klasse ging het heel snel bergaf. In 2006 volgde een nieuwe fusie, met eersteprovincialer FC Hedera Millen (5708). Maar ook dat deed het tij niet keren. In 2014 was de club weggezakt tot in Tweede Provinciale waar het weer op een degradatieplaats belandde. Een nieuwe fusie was onvermijdelijk. SK Tongeren ging uiteindelijk helemaal op in Tweedeprovincialer KV Heur VV (4600), dat nog datzelfde jaar zijn naam veranderde in KFC Heur-Tongeren.
De volgende seizoenen klom Heur-Tongeren in sneltempo van Tweede Provinciale op tot Tweede Amateur, waar het na één seizoen alweer uit zal verdwijnen. Eerder deze maand raakte bekend dat ook Heur-Tongeren, net zoals onze eigen jeugdafdeling, zal samenwerken met Sporting Anderlecht.
