Na de hoge verwachtingen, met toch een zware 0-3 nederlaag tegen Tienen als resultaat, konden we de wekelijkse interviews na de wedstrijd uiteraard niet echt een pretje noemen. We spraken met coach Frank Magerman en ook met Tom Vermeire.
Frank: Het grote verschil in deze wedstrijd zat hem in de prestaties in de zone van de waarheid. We begonnen goed aan de wedstrijd en creëerden dadelijk twee grote kansen, die toch minstens binnen het doelkader hadden moeten besloten worden. Maar als je die allebei laat liggen, dan wordt de kans natuurlijk groter dat het kan mislopen. We bleven daarna wel lichtjes dreigen, maar in ’14 komen we uit het niets heel ongelukkig achter met een ongeplande carambole tussen 2 Tiense aanvallers. We hebben hierop aanvallend goed gereageerd met een aantal kansen tot gevolg, maar het juiste eindschot ontbrak telkens. Verder dan één scherpe tegenaanval heeft Tienen in de eerste helft niet meer in de weegschaal gegooid.
In de tweede helft was die wil om te winnen zeker weer aanwezig, maar voorin werd het een opeenstapeling van het gekende ‘net niet’-verhaal. We brengen Bart (Cornelissen) er dan in om wat verse energie in de ploeg te jagen, maar even later krijgt uitgerekend hij die strafschop tegen, een beslissing met een bijzonder wrange nasmaak. Ten eerste is het een normale reflex dat je je gezicht beschermt als zo’n harde bal van kortbij op je afkomt. Als Bart die bal echt had willen redden met zijn handen, dan zet ik hem morgen gegarandeerd in doel. Ten tweede, hij stond niet in maar buiten de backlijn. Ten derde, hij kreeg er ook nog eens geel voor, ongelooflijk eigenlijk. En ten vierde, de strafschop gaat erin en zo valt de wedstrijd in zijn definitieve plooi. Dat zijn ‘4 tikken op onze kop’ ten gevolge van één verkeerd beoordeelde fase. Die hebben onze zuurstof duidelijk afgesneden. De jongens hebben zich daarna nog getoond, we moesten wel risico’s nemen en offerden achteraan een man op. Tienen kroop massaal terug en loerde op die ene tegenaanval die er toch eens aankomt, en jawel, we gaan nog met 0-3 de boot in. Terwijl wij qua spel het meeste in balbezit waren, en veel meer voetballend vermogen gecreëerd hebben. Maar we zijn hier gepakt op efficiëntie: Tienen wist immers 3x te scoren uit 2 halve en 1 hele kans.
Webteam: De scheids was misschien ook niet echt in zijn dagje?
Frank: Ik wik mijn woorden, maar als ik zie welke fouten Tienen mocht maken en welke bij ons bestraft werden… waar wij geel voor kregen terwijl ze voor Tienen op zak bleven… de penaltyfase… de scheids die in de tweede helft meermaals in de weg kwam lopen bij onze aanvallen… hoe hij niet reageerde op alle mogelijke Tiense truken om het spel te vertragen… maar goed, dat neemt niet weg dat we zelf dringend de weg naar het doel moeten gaan vinden. Het aantal afgemaakte kansen is op dit moment ondermaats. Als we dan toch nog van een lichtpuntje mogen spreken: we creëren wel degelijk kansen genoeg. Maar we trappen ze nog altijd niet binnen. Dat moet dringend anders.
Webteam: Tom, hoe voelde voor jou deze wedstrijd aan?
Tom: We krijgen dadelijk twee kansen, maar krijgen even later een onbegrijpelijke goal binnen. De bal ‘fetste’ door van het hoofd van Brent (Peers), en twee aanvallers die in elkaars weg stonden klutsten de bal samen in doel. Anderzijds, bij ons is er momenteel veel te veel nodig om een doelpunt te kunnen scoren.
De tweede helft hadden we er een goed gevoel bij en bleven we goed vechten, maar wat Berchem momenteel wat typeert, is dat we net op die momenten het deksel op onze neus krijgen. Door risico’s te nemen werd het uiteindelijk nog een zwaar verlies.
Webteam: hoe hard komt dit aan bij de spelers?
Tom: Dit komt heel hard aan. Thuis een 0-3 moeten slikken is niet ok hé. En ja, we waren vaak baas over de bal. Maar zoiets moet ook in cijfers vertaald worden. Die stomme tegengoals moeten er ook dringend uit. En verder zullen we ons geluk dit seizoen zelf dienen af te dwingen.
