Een gevoel van opluchting, vooral zo kon je de sfeer zondagnamiddag om kwart voor vijf beschrijven, toen de eerste, moeizame zege in het vernieuwde stadion eindelijk een feit was. Dat het geen schoonheidsprijs was, kon je in het wedstrijdverslag al vernemen en ook hier nog eens tussen de lijnen doorlezen in de reacties van coach Frank Magerman, een van de uitblinkers Light Nwokoro en doelpuntenmaker Jelle van Kruijssen
Webteam: Over de eerste helft kunnen we om te beginnen al heel kort zijn… de tweede helft hebben we gelukkig toch iets meer gebracht. Kunnen we de match zo kort samenvatten?
Frank: Op die kans na waarbij Jeroen (Van Den Driessche) alleen voor de doelman verschijnt, klopt dat inderdaad. Tijdens de rust heb ik aardig wat bijgestuurd. Meer tempo, meer diepgang, beter de diepte inlopen en de hoeken benutten. Ik stelde ook vast dat er heel wat spelers waren met schrik om iets verkeerds te doen. Maar niets doen is altijd slecht natuurlijk, dus dat soort ballast heb ik uit de kopjes proberen te praten. We zijn dan ook gretiger terug uit de cabine gekomen, creëerden wat kansjes en bij balverlies recupereerden we de afvallende bal meestal. Dat waren al goede tekenen, dus het geloof in een eerste thuisoverwinning kwam eraan. Er bleven kansen komen, maar het was weer telkens net niet. Ondertussen bleven onze verdedigers zeer solide spelen en zij zochten ook snel de diepte mee op. Vooral Tom (Vermeire) en ook Roy (Mauro) hebben dat goed ingevuld. Verder had Light (Nwokoro) het eerst tien minuten heel lastig tegen de gevaarlijkste man voorin bij Pepingen-Halle, maar hij speelde daarna een zeer sterke partij en hield zijn man van dan af volledig uit de wedstrijd, dit is dan ook meteen de Light zoals we hem aan het werk willen zien.
Plots staken de bezoekers dan toch de neus aan het venster, en met die vrije trap op de lat kwamen we bijzonder goed weg. We wilden per sé voor de drie punten gaan, maar helemaal gerust ben je dan niet natuurlijk. Maar de jongens hebben ditmaal bijzonder goed opgelet voor de tegenprik. Een strafschop bepaalde uiteindelijk de wedstrijd, maar geluk dien je af te dwingen, en het mag ook al eens meezitten natuurlijk.
Met een speler als Jelle is geen enkele ploeg ook maar een moment klaar, hij is als geen ander gemotiveerd om er toch nog altijd eentje tegen het net te knallen. Hij heeft zijn verantwoordelijkheid als strafschopnemer dan ook goed opgenomen en samen met het werk van vele anderen heeft dit voor een belangrijke overwinning gezorgd.
Webteam: Anderzijds kende deze wedstrijd toch ook weer een schaduwzijde…
Frank: Die rode kaart, tja… de kwaliteit van een speler is soms ook zijn achillespees. In het geval van Roy is dat zijn temperament. Hij is een geweldige aandrijver die de aanvallende spirit op heel de ploeg kan overbrengen. Maar in fases als deze speelt datzelfde temperament hem dan weer parten. Wel is het duidelijk dat we hem zullen missen volgende week.
Webteam: Light, wij en ook de mensen van de pers hier vonden je heel sterk spelen. Wat vond je zelf?
Light: Ik heb wel het gevoel dat ik mijn verdedigende taak goed vervuld heb, ja. In andere wedstrijden ben ik vaak aanvallender ingesteld, dat was vandaag wat minder het geval, want ik had in alle geval mijn handen vol met mijn sterk spelende tegenstrever, en in de eerste plaats ben ik een back natuurlijk. Maar vandaag heb ik echt wel wat meer vertrouwen getankt, ja. Vorige week zat ik te balen naast de lijn en voelde ik me echt machteloos.
Deze overwinning was echt nodig. Onze groep is top op en naast het veld, maar het vertaalde zich nog niet in resultaten. Er is nochtans kwaliteit genoeg, en ook trainen de youngsters in onze kern goed mee. En ik wil zeker ook de supporters vermelden, die ons weer tot op het einde ongelooflijk bleven steunen.
Webteam: Jelle, uiteindelijk ben jij met je vierde competitiedoelpunt toch weer de held van de match!?
Jelle: 4 ja, ik zit iets achter op het schema (lacht). Mooi toch, dat het drie punten oplevert. Bij die actie van Iliass (El Yazidi) had ik eigenlijk niet de indruk dat ik bij de bal zou kunnen komen, maar die verdediger hield me iets te nadrukkelijk vast en de bal ging logisch op de stip. Ik vertraagde wat in mijn aanloop, want de doelman bewoog niet snel en hij zat er uiteindelijk toch nog goed bij, maar gelukkig was de bal hard genoeg getrapt om alsnog tegen het net te gaan. Ik voelde me eerlijk gezegd wel opgelucht dat hij binnenvloog. En daarna hebben we het ook nog tien minuten lang niet echt comfortabel gehad. Maar het eindigde ditmaal gelukkig eens goed. Want we hebben dit jaar al enkele flinke tikken gekregen, en nu is het tijd geworden om er zelf ook wat uit te delen.
Webteam: Het doelpunt viel pas rond de 85ste minuut… geloofde je er eigenlijk nog in?
Jelle: Uit ervaring weet ik dat die ene kans nog altijd kan opduiken. Maar realistisch gesproken, vandaag zat het er niet echt meer aan te komen. Toch hoop ik altijd nog op dat ene moment, en vandaag werden we hierbij wat door het geluk gediend. Maar tegelijk hebben we het afgedwongen door hard te werken, en dat is een opsteker voor heel de club. Vorige week waren we met z’n allen depri en vandaag staan we allemaal te springen, dat is voetbal.
We creëren de laatste weken ook al veel meer kansen dan in het begin van het seizoen. Dat is positief. En we hebben ook al heel wat goals geslikt, maar vandaag houden we eindelijk eens de nul. Ook dat is een heel goed teken.
Verder hoop ik zelf stilaan op mijn normale peil te belanden, en heb ik qua doelpunten een mooi streefdoel van twintig treffers voor ogen. Ik had door dat auto-ongeval heel wat achterstand, maar ben ondertussen helemaal hersteld en ook mentaal heb ik er geen last meer van, dat is het allerbelangrijkst.
Webteam: Bedankt voor dit interview!
