Berchem was niet bij de les. Dat is het minste dat kan gezegd worden van de eerste helft zaterdagavond in de Eburons Dome. SK Tongeren, strak georganiseerd, stevig en kort op de man, met Jen Weckx als draaischijf op het middenveld, mocht het balletje tijdens de eerste 45 minuten net iets te makkelijk rond tikken. De geelzwarten lieten voortdurend gaten vallen en kwamen bij elke actie een stap te laat. Op de 1-0 ruststand – een knap schot vanop 20 meter – kan dan ook weinig worden afgedongen. Met een parade voorkwam Truyts kort voor de pauze zelfs nog een dubbele achterstand. En toch voetbalde Berchem, ondanks het Tongerse overwicht, op zeldzame tegenaanvallen evenveel doelrijpe kansen bijeen. Op het kwartier had het de eerste echte mogelijkheid van de wedstrijd toen De Kuyffer, op voorzet van Van Den Driessche, op de doelman kopte. Rond minuut 37 stormde Beirlant op doel af. Zijn schot ging via de doelman in hoekschop.
Een heel ander Berchem na de rust, dat nu op zijn beurt de thuisploeg, zonder veel dreiging, op de eigen helft plakte. Tegen het spelbeeld viel de eerste doelkans aan de overkant waar Truyts zich moest strekken op een kopbal. De thuisploeg had het vuur uit de eerste helft echter in de kleedkamer gelaten en begon steeds vaker zijn toevlucht te nemen tot de minder fraaie middelen. Elke zeven minuten zeeg een Eburoon met krampen ter aarde, op die manier het ritme helemaal uit de wedstrijd halend. Een kaliumrijk dieet dringt zich op voor de Limburgers. Bij elke Berchemactie werd er geduwd en getrokken dat het niet mooi meer was, de bal kreeg na elk fluitsignaal een tikje mee, zelfs de verzorger vond het nodig om er uitdagend nog een schepje bovenop te doen. Er mocht veel, heel veel. Toen Beirlant in de 64ste minuut alleen was doorgebroken, werd hij onverbiddelijk neergemaaid. Alleen door, recht op doel af, gehaakt door de laatste verdediger. Altijd rood, maar niet voor scheidsrechter Carrein die het bij geel hield. De vendelzwaaier langs de kant van de tribune zag het allemaal voor zijn ogen gebeuren, maar greep geen enkele keer in.
Het had het keerpunt kunnen zijn in een wedstrijd die al aan het kantelen was. Tot een inschattingsfout de balans weer helemaal naar de andere kant deed overhellen. Bij een vrijschop trok de hele ploeg, wat overmoedig, mee naar voor. De laatste verdediger diep op de Tongerse helft. Al dan de vrijschop knullig in de muur wordt getrapt, ligt de corridor naar doel voor de snelle Tongerse aanvallers helemaal open. Zij misten niet. In plaats van de verwachte gelijkmaker viel aan de overkant de 2-0.
Van Den Driessche bood even later Van Hoof nog de kans op de aansluiter, maar de thuisdoelman schudde een knappe save uit zijn handschoenen. Het Berchemse doelpunt kwam er alsnog, toen weer Van Den Driessche in de 90ste minuut op de paal knalde en De Kuyffer de rebound benutte. Too little too late. In blessuretijd deed de thuisploeg er nog een derde bij, nadat bij een laatste hoekschop zelfs doelman Truyts mee ten aanval was getrokken en zijn collega, een halve meter buiten de backlijn, uit de hand uittrapte en zijn ploegmaat op een open doel mocht afsturen.
De scheidsrechter bepaalde mee de wedstrijd, maar een te plat Berchem had het nooit zover mogen laten komen. In de volgende wedstrijden moet het sneller, verrassender en scherper. Bij Berchem mogen Truyts, Swennen en Nwokoro tevreden terugblikken op hun wedstrijd. Cornelissen viel goed in.
Berchem: Truyts, Van Den Driessche, Vermeire, De Kuyffer, Van Hoof, Swennen, Pinto (71’ Cornelissen), Saillart (71’ Verstraelen), Beirlant, Peers, Nwokoro
Doelpunten: 20’ 1-0, 73’ 2-0, 90’ De Kuyffer 2-1, 92’ 3-1
Geel: Swennen, Saillart
