Na een woelige tweede helft heeft Diegem Sport het laken naar zich toegetrokken. Berchem, dat na de terechte tweede gele kaart voor de wederoptredende Tymo Swennen nog 25′ met 10 man verder moest, verdiende wel een punt, maar moest zich uiteindelijk gewonnen geven tegen de thuisploeg, die het spelletje vooral veel leper speelde. We schrijven het niet graag en niet vaak, maar de negatieve hoofdrol was echter weggelegd voor scheids Bellon. Hij bakte er werkelijk niets van en tot overmaat van ramp was het overwegend Berchem dat door zijn ronduit zwakke beslissingen en zijn onkordate optreden benadeeld werd.
De wedstrijd startte ideaal voor geel-zwart. Nikola Pejcic stuurde kort na de aftrap Rik De Kuyffer diep, en die schoot na amper 45″ de 0-1 op het scorebord. Meteen de zevende treffer voor Rik in 2 wedstrijden plus één luttele aanvangsminuut. Velen knepen zich toch wel even in de wang of het allemaal wel echt was. Maar dat was dus wel degelijk het geval.
Berchem ging het eerste kwartier flink door op het elan van dat vroege doelpunt, met nieuwe pogingen van De Kuyffer en ook van Brend Lambrechts. Na 20′ kwamen er echter wat barsten in de geel-zwarte verdediging en kwam de thuisploeg meer en meer opzetten. Een staalharde knal werd door een Berchems lijf in hoekschop gewerkt, heel Diegem schreeuwde om een strafschop, waarover de meningen naargelang de kleur van het supporterspetje uiteenliepen. In ieder geval was het heel moeilijk om uit te maken of er een bewuste arm mee in het spel zat. Iets dat verder wel begon op te vallen, en dat zou voor de rest van de wedstrijd zo blijven, was dat de thuisploeg blijkbaar veel beter getraind was in het onder druk zetten van de scheidsrechter. Zo mocht doelman Michiels tot 2x toe onbestraft uit zijn doel spurten om neus aan neus tegen de scheids te gaan protesteren. Zo mochten de groen-witten ook door hun unisono protest hun tegenstander fouten aannaaien die er totaal geen waren.Anderzijds bleef heel wat opvallend Diegems duw- en trekwerk quasi onbestraft.
Het spel bleef over en weer gaan, met aan Berchemse zijde kansen voor Miguel Cobos en Pejcic. Maar ook aan de overzijde diende Amaury Verdruye een en ander op te lossen. Met een lichtgevleide 0-1 voorsprong kon Berchem gaan rusten.
Ook in de tweede helft leverde de startminuut een doelpunt op. Na een ultralichte overtreding van Jeroen Van Den Driessche -tegen Berchem werden die wél gefloten- werd de vrije trap door Honshoven geweldig mooi in de verste winkelhaak geschoten. Absoluut een beauty, maar als je ziet wat de thuisploeg zich gedurende heel de wedstrijd allemaal kon permitteren…tja.
Er bleven kansen komen aan beide kanten. Bij een Diegemse aanval beging Tymo Swennen een fout, waarna hij de bal wegtrapte. Dat kostte hem geel en zou KBS nog zuur opbreken. Want even later werd de onstuitbaar doorgebroken Van Den Driessche op schandalige wijze langs achter neergemaaid. 100 % kuit, 0 % bal. In het daarop ontstane tumult kwam ook Tymo zich van ver nodeloos mengen, een thuisspeler ging uiteraard op obligate wijze theatraal neer. De zwakke scheids gaf slechts geel aan de dader van de aanslag, die rechtstreeks rood verdiend had, en ook het tweede geel aan Tymo, die dan ook meteen de douche mocht opzoeken. En erger, KBS moest met 10 man verder. Een jeugdzonde die in schril contrast stond met het lepe gedrag van de thuisploeg, en waaruit onze beloftevolle verdediger hopelijk flink wat heeft kunnen opsteken.
Met 10 man probeerde Berchem de bakens te verzetten, maar Diegem rook bloed en in de 74′ lukte het hen op voorsprong te komen met een kopbal van Deflem, na een slimme voorzet van Denayer. Een doelpunt dat er zat aan te komen. Ondertussen liet scheids Bellon zich opnieuw negatief opmerken. Hij toonde zijn bedroevende kennis van het reglement toen hij de pas op dat moment geblesseerde Noah Neiman niet wilde laten vervangen, omdat net daarvoor met het nummerbordje te kennen was gegeven dat het Tom Cappan was die vervangen zou worden. Gelukkig kon coach Nico Van Uytsel de scheids erop wijzen dat Cappan het veld nog niet verlaten had, en dat er dus reglementair nog steeds een andere, dringendere wissel in de plaats mocht doorgevoerd worden. Weer een vreemd scheidsrechterlijk nummertje, waarbij het woord ‘cafévoetbal’ plots begon op te lichten boven de stilaan donker geworden Diegemse hemel.
In de 85′ had opnieuw Deflem het nekschot kunnen geven, maar alleen voor Verdruye schoot hij onbegrijpelijk ver naast. Berchem gaf zich niet gewonnen en trok ten aanval met heel de ploeg, inclusief de doelman. Sensatie in de blessuretijd: een overduidelijk handsspel van Diegem in de 16, maar scheids Bellon had weer niets gezien. Onbegrijpelijk! In de daaropvolgende fase werd de poging van De Kuyffer, op voorzet van doelman Verdruye, van de Diegemse doellijn gekeerd. Dat deze dolle minuut zou eindigen in een extra doelpunt in het totaal lege doel aan de overzijde, dienden we er nog bij te nemen. Onze Leeuwen hebben in alle geval gestreden voor wat ze waard zijn. Maar, als je ziet wat je er allemaal voor kan kopen, mogen ze eigenlijk ook wel wat leper worden.
Berchem: Verdruye, Van Den Driessche, Neiman (90′ Ndiaye), Swennen, Cappan, Pejcic, Coveliers, Lambrechts (62 Amali), Cobos, Beirlant (68′ Mariën), De Kuyffer
Kaarten: Van Den Driessche, Cobos, en 2x geel=rood voor Swennen (65′) . Bij Diegem 2 x geel.
Doelpunten: 1′ De Kuyffer 0-1; 46′ Honshoven 1-1; 74′ Deflem 2-1; 90’+3 Deflem 3-1
Scheidsrechter: Cis Bellon
