Toen ik in 2008 als nieuwbakken speler een kijkje ging nemen op de tentoonstelling 100 jaar Berchem Sport, wist ik meteen dat ik bij een unieke club terecht gekomen was. Mijmerend tussen de foto’s en straffe verhalen, hoopte ik stiekem om ook ooit deel te kunnen uitmaken van deze rijke geschiedenis..
Gisteren heb ik na 7 fantastische jaren en na ca. 200 officiële wedstrijden voor de allerlaatste keer het heilige gras betreden. Ik denk met heel veel trots te kunnen stellen dat ik mijn bescheiden steentje bijgedragen heb aan een nieuw succesvol hoofdstuk in de clubgeschiedenis.
Dit was, uiteraard, nooit mogelijk geweest zonder de steun van ontzettend veel mensen die ik bij deze uit de grond van mijn hart wil bedanken! Dus DANKJEWEL aan:
– alle mensen achter de schermen die ervoor zorgen dat de spelers alleen maar moeten voetballen
– de medische staf voor hun deskundige begeleiding en hun luisterend oor
– de sportieve staf, doorheen de jaren, voor hun toewijding
– teveel mensen met een geel-zwart hart die ons veel te vroeg ontvallen zijn
– alle ploegmaten waarmee ik de kleedkamer heb mogen delen
– het bestuur dat met een ongelofelijke liefde voor geel-zwart de club door sportieve hoogdagen en woelige wateren geloodst heeft
– mijn ouders voor hun onvoorwaardelijke steun
– alle jeugdspelers en jeugdtrainers, ook het peterschap en de jeugdtornooien zal ik nooit vergeten
– and last but not least, zij die mij én als speler én als mens mijn grenzen hebben doen verleggen, alle supporters van Berchem Sport:
All we want to sing,
yellow and black army,
we’re Berchem
and we’re top of the league!
Supporters, bedankt voor een absoluut fantastisch hoofdstuk in mijn leven!
Ook jullie zijn top of the league!!
Ik heb met weinig dingen in het leven zoveel moeite als met afscheid nemen.. Daarom zeg ik geen vaarwel, maar tot ziens!
Een zeer dankbare Michaël Dierickx
