Jelle van Kruijssen kende geen te beste seizoensstart. In de vierde wedstrijd, tegen Bocholt, liep hij een blessure op die hem twee weken van de velden hield. Tegen Wijgmaal moest hij voor de derde match op rij sinds zijn herstel met een plaats op de bank vrede nemen. In blessuretijd bezorgde hij zijn club vanop de stip een verdiend en belangrijk punt.
Jelle van Kruijssen: Ik had de strafschop eigenlijk niet verwacht. Ik was zelfs al terug op weg naar het midden. Maar Roy Mauro was heel zeker van zijn stuk: het was er wel één. Een verdediger trok hem neer. De scheidsrechter wees trouwens meteen naar de stip.
Webteam: Vorige week miste je nog een stafschop tegen Hades. Twijfel je dan op zo’n moment om opnieuw achter de bal plaats te nemen ?
Jelle van kruijssen: Neen, ik heb niet getwijfeld. We hebben wel even overlegd, maar het was heel snel duidelijk dat ik zou trappen. Ik ben nu eenmaal de eerste strafschopnemer van dienst, dat is zo afgesproken. Sinds ik in België speel heb ik toch al een 20-25 strafschoppen genomen, daarvan heb ik er volgens mij nog maar twee gemist. En dan heb ik liever dat zoiets gebeurt als we 1-3 voorstaan, dan wanneer het een belangrijk punt kan opleveren zoals vandaag.
Webteam: Dit is de derde week op rij dat je op de bank moet starten, knaagt dat niet een beetje ?
Jelle van kruijssen: In de wedstrijd tegen Bocholt voelde ik een pijnscheut in de hamstrings waarvan ik eerst dacht dat het niet zo erg zou zijn. Maar achteraf bleek dat er toch wat kleine scheurtjes waren. Daardoor miste ik twee wedstrijden. Tegen Hoogstraten zat ik op de bank, maar was ik zeker niet in staat geweest om een hele wedstrijd te spelen. Tegen Hades had ik wel kunnen starten. Maar de andere jongens hadden het tijdens die wedstrijden zonder mij goed gedaan, waardoor er geen reden was om hen te vervangen. Ik snap dat. Never change a winning team hé. Of je het daar nu eens mee bent of niet, zo gaat dat in het voetbal. En deze keer is dat ten koste van mij. Maar ik denk wel dat ik er goed ben mee omgegaan, al wil je als voetballer natuurlijk elke wedstrijd spelen. Het is van mijn 19 of 20 jaar geleden dat ik op de bank heb moeten zitten. En dat het door een blessure komt en niet door slecht te spelen, maakt het er niet makkelijker op. Deze week heb ik daarover nog een gesprek gehad met de trainer. Hij bevestigde daarin zijn vertrouwen in mij, maar zei ook dat zolang er geen reden is om deze elf te wijzigen, hij met dezelfde groep zal blijven doorgaan.
Webteam: En dan de wedstrijd zelf. Je sleept in extremis nog een punt uit de brand, maar is dat nu een gewonnen punt, of verloren we er twee ?
Jelle van Kruijssen: We hebben kansen genoeg gehad om veel eerder gelijk te maken. Natuurlijk was het een moeilijke match. Wijgmaal scoort heel vlug en kruipt daarna meteen nog tien meter verder naar achter. Toen ik inviel heb ik geprobeerd erin te blijven geloven en de jongens nog even op te peppen. Maar over het resultaat ben ik niet tevreden, de rest van de groep trouwens ook niet. Die gelijkmaker in blessuretijd zorgt ervoor dat we de mensen toch niet helemaal ontevreden naar huis hebben moeten sturen.
Webteam: Volgende week tegen de leider, wat verwacht je daarvan ?
Jelle van Kruijssen: Volgende week spelen we op kunstgras. Ik denk niet dat dat een nadeel hoeft te zijn, integendeel. We hebben een ploeg die nogal vlot uit de voeten kan. Het zal er weer op aan komen om ons eigen spelletje te blijven spelen en te proberen die snelle tegentreffer te vermijden.
