De dreun die zijn ex-club ASV Geel ons zondag verkocht is ongetwijfeld ook op persoonlijk gebied bij coach Nicky Hayen hard aangekomen. Wij luisterden na de wedstrijd in het perszaaltje mee hoe Nicky zijn ontgoocheling haarfijn formuleerde.
Webteam: Spijtig genoeg kruisen hier nu al enkele weken na elkaar exact dezelfde vragen en antwoorden. Dat zal vandaag ook weer niet anders zijn.
Nicky: Inderdaad. Nochtans leek het op papier een andere situatie. Vorige week speelden we in Knokke tegen een ploeg in bloedvorm, en was het plan om de sterkte uit hun spel te kunnen halen, en dan te hopen op een meevaller. Vandaag stonden we echter tegenover een ploeg die zelf in moeilijke papieren verzeild is geraakt. Ik vroeg dan ook om scherp te beginnen, van meet af aan druk te zetten en zo ons spel op te leggen. Maar het draaide weer anders uit: de wedstrijd startte op een drafje, er gebeurde niks merkwaardigs, tot het na amper 7′ bij het eerste kansje weer van dat was. Zoiets heeft gewoon met een gebrek aan agressiviteit te maken. Dat doelpunt maakte de ploeg wel wat wakker, er kwamen heel wat aanvallende impulsen, er werd geprobeerd vooruit te voetballen, al krijg ik het er niet uit dat sommigen onderweg in hun actie nog veel te vaak terugdraaien. Maar kom, die 1-1 kwam er toch heel verdiend denk ik. Maar dan…30″ later, in plaats van geconcentreerd te blijven, laten we dat tweede doelpunt zomaar een feit worden. Dat balverlies was knullig maar ok, het kan gebeuren. Dat echter de speler die de bal verloor 15″ later nog steeds op dezelfde plaats is blijven staan om de boel wat af te kijken, dat is gewoon onaanvaardbaar op dit niveau. In die fase zat de hele kern van ons probleem: individuele foutjes, gecombineerd met een gebrek aan agressiviteit, en in de plaats wel een soort gelatenheid dat op een voetbalveld niet thuishoort. En ook dat derde tegendoelpunt kwam er door een ontstellend gebrek aan motivatie en maturiteit. Jammer dat ik dit soort dingen week na week dien te constateren.
Het is hier al vele keren gezegd: vorig seizoen kon zo’n achterstand nog worden rechtgezet, maar op dit niveau kan je dat echt wel vergeten. Dat zie je aan heel die tweede helft, waarin we heel veel balbezit hadden, maar te stereotiep speelden en dus het gaatje niet wisten te vinden. De centrale verdedigers van Geel konden op die manier echt vanuit hun zetel spelen. Er werden ook heel wat opdrachten niet uitgevoerd. Geel heeft bijvoorbeeld een talentvolle doelman, maar die jongen is nog altijd maar 17. Dan moet je die onder druk zetten en zoveel mogelijk op doel schieten. Maar op een hele wedstrijd viel er geen enkel schot vanuit de tweede lijn te bespeuren. In de plaats zag ik teveel gepingel door jongens die vooral hun eigen ding wilden doen. Ik wil direct spel. Pas als ik me op training kwaad maak krijg ik dat te zien. Maar op het moment van de waarheid zie ik er weer niks van. Ik zeg zoiets niet graag hoor, maar ik stel het wel vast.
Webteam: Zag je ondanks alles ook nog wat lichtpunten?
Nicky: De twee nieuwelingen hebben hun kans gegrepen, zij gingen er tenminste voor. Na 65′ zat Bas (Saillart) er wel door, maar dat is niet abnormaal te noemen en het siert hem dat hij dat zelf ook aangaf. En Senne (Van Dooren) speelde een puike wedstrijd. Dat is alvast positief.
Webteam: Wat dient er nu te gebeuren? Want de situatie wordt nu wel stilaan precair.
Nicky: Het is jammer maar de enige remedie die kan helpen is er een die we op heel korte termijn zullen moeten toepassen. Ik ben hier ook aangekomen op een moment waarbij ik geen langetermijnstrategie heb kunnen ontwikkelen. Morgen stel ik de spelers opnieuw de ondertussen klassieke vraag: “heb ik in de spiegel gekeken?” Op die manier komt er hopelijk toch nog een of andere vorm van déclic bij sommigen. En verder blijven er hopelijk ook snel nog enkele ingrepen in de kern mogelijk. Want laat ons duidelijk zijn: op deze manier redden we het niét.
Webteam: Bedankt Nicky, en hou samen met ons vooral de moed erin.
