Het is niet makkelijk om bij een ploeg die op een degradatieplaats week na week met de punten morst lichtpuntjes te vinden. Maar we proberen het toch. Senne Van Dooren was er pas voor de tweede keer van aan de aftrap bij en kon ons wel bekoren.
Senne: Ik denk dat ik in Knokke een goeie indruk heb nagelaten, waardoor ik deze keer het vertrouwen kreeg van de trainer. Alleen jammer van het resultaat, zeer teleurstellend.
Webteam: En dat ondanks het feit dat je als verdediger zelfs scoorde.
Senne: Ik was blijven hangen na een hoekschop, maar toen ik merkte dat de bal naar de buitenkant ging en het erop leek dat hij wel eens terug zou kunnen komen, heb ik nog even afgewacht vooraleer terug te lopen. De goal zelf was eenvoudig binnen te tikken. Ik stond bijna op de doellijn.
Webteam: Jammer dat het meteen erop alweer 1-2 werd.
Senne: Balverlies op het midenveld hé. En dan zie ik die bal ineens van rechts naar links schieten. Bruno was ook volledig verrast. Dat heeft uitsluitend met concentratie te maken, dat we die bal zo makkelijk verliezen. Zo’n zonde, want voor de rest geven we nauwelijks kansen weg. Drie kansen, drie tegendoelpunten.
Webteam: Het eerste doelpunt deed enorm terugdenken aan de eerste tegengoal in Knokke. Toen zag je die vanop de bank, nu stond je er met je neus op. Waar loopt het toch steeds mis?
Senne: Ik stond er niet meteen bij, ik stond zelf in de tweede zone. Zoiets mag nooit gebeuren, maar toch gebeurt het elke week opnieuw. We moeten gewoon van bij de aftrap veel geconcenteerder in de wedstrijd staan.
Webteam: Die analyse heeft iedereen al gemaakt. Nu was je er zelf bij, voel je dat gebrek aan concentratie in de groep als je op het veld staat?
Senne: Eigenlijk niet. Je bent op zo’n moment toch vooral met je eigen concentratie bezig. Ik denk dat dat persoonlijk is.
Webteam: Laten we het anders formuleren. De coach had het over “gelatenheid” en waarschijnlijk zal iedereen die dit seizoen al enkele wedstrijden heeft gezien, dat herkennen. Voel je die gelatenheid in de groep waar je zelf deel van uitmaakt?
Senne: Ik weet het niet. Bij de 1-1 voelde ik wel duidelijk hoe we er opnieuw in geloofden. De 1-2 was dan weer een tik van de hamer, dat voelde ik wel.
Webteam: Welk antwoord gaat de groep hierop formuleren? Ben je daar zelf mee bezig?
Senne: Zeker wel, maar… (denkt even na) Voetballend zijn we vaak de evenknie van onze tegenstander, maar elke kans tegen is een doelpunt. Ik weet, dat zeggen we nu al weken, maar het is gewoon zo.
Webteam: En nu moeten we met het mes op de keel naar Châtelet…
Senne: Ik snap dat dat gezegd wordt en misschien is het ook wel zo. Als we na de winter punten hadden gehaald, hadden we weer naar boven kunnen kijken, nu kunnen we enkel nog naar onder kijken. Maar we geven ons nog niet gewonnen.
Webteam: Jij was één van de weinige nieuwkomers. Je kwam van Waasland-Beveren met de bedoeling om wedstrijdritme op te doen in de eerste amateurreeks. Doet het deugd om eindelijk de kans te krijgen je te bewijzen?
Senne: Ja zeker. Ik heb het moeilijk gehad, maar de nieuwe trainer geeft me meer vertrouwen. Ik denk dat je dat ook ziet als je mijn eerste wedstrijd vergelijkt met hoe ik nu speel. Vertrouwen doet veel voor een voetballer.
Webteam: Is het tijdens de winterstop bij je opgekomen om naar Waasland-Beveren terug te keren?
Senne: Daar heb ik nooit aan gedacht. Ik wist dat het niet makkelijk zou zijn, maar ik geef toe dat ik dit scenario niet had voorzien. Het is ook helemaal anders voetballen. Daardoor heb ik het hoofd misschien wel even laten hangen, maar die knop is nu omgedraaid. Ik wil me hier absoluut bewijzen en als ik zo blijf voortdoen zal ik mijn kans wel krijgen.
