Alweer een verloren wedstrijd, ditmaal op bezoek bij het bescheiden Châtelet-Farciennes, dat over KBS wipt in de rangschikking.We spraken coach Nicky Hayen gewoontegetrouw na de wedstrijd.
Nicky: Dit was in één woord een dramatische belevenis. Ik vroeg zoals steeds om scherp te starten, om dadelijk mentaliteit te tonen. Maar tot mijn spijt dien ik te constateren dat we weer bijna telkens een halve stap te laat kwamen.
Terwijl toonde Châtelet zich heel de tijd door veel verbetener en zij konden dan ook het laken naar zich toehalen.
Webteam: Je startte enigszins verrassend met Stef (Van den Heuvel) als diepe spits?
Nicky: Ja, ik koos voor Stef in plaats van Bas (Saillart). Op dit loodzware veld en met zijn snelheid en ‘body’ vond ik hem er binnen ons tactisch plan het meest geschikt voor. Stef zat op een van onze tegenprikken trouwens ook heel dicht bij een doelpunt.
Webteam: We dienden al vanaf het begin met een man minder te spelen, is dat een excuus voor het belabberde spel?
Nicky: Je kan veel beter een professionele fout maken halfweg, dan dat je voor de doelmond naar de noodrem dient te grijpen. Dat heb ik hier -maar ook tegen de spelers- al meermaals gezegd. Maar natuurlijk heeft die rode kaart voor Light zwaar doorgewogen. Want als je nog 75 minuten met tien man verder moet, dan is dat wel een scenario op zijn slechtst. Maar kom, mits een herschikking konden we zelfs met 10 man een plan-B uitwerken, omdat Châtelet heel stereotiep acteerde en ons ondanks hun druk niet echt uit verband speelde. De opdracht was dus de nul te houden en op tegenkansen te loeren, in de wetenschap dat zij moesten winnen en dus bij balverlies ruimte zouden weggeven. We hebben hen een hele tijd moeten opvangen en kenden wat geluk met die knal pal op de kruising, maar op een gegeven moment kwamen we toch beter in het spel en begonnen ook hoekschoppen af te dwingen. Op een moment dat je dan denkt dat er nog iets mogelijk is, wordt via een domme, overbodige fout die beslissende penalty op een presenteerblaadje aan de thuisploeg aangeboden. Tja, dan mag je wel al je theorie en tactieken in de vuilnisbak kieperen.
Webteam: Ondertussen komen we wel in zeer vieze papieren te zitten. Heb je het gevoel dat dit stilaan onomkeerbaar is?
Nicky: Nee, niet dus, maar hopelijk komt er nog versterking. Voor mijzelf is het natuurlijk mentaal niet simpel, ik zit ondertussen aan 1 op 21. Maar tegelijk trek ik me op aan het gegeven dat in deze reeks iedereen van iedereen kan winnen. Positief blijven dus, één overwinning kan een keerpunt betekenen, ik heb dat trouwens al meegemaakt in mijn carrière. Maar al bij al zijn hier natuurlijk overal ook wel genoeg vraagtekens bij te plaatsen. Persoonlijk werk ik liever op lange termijn dan als crisiscoach. Maar ik werk wel tegen 115 % en alsof elke dag mijn laatste is. En elke dag kom ik ook weer terug met verse moed.
Webteam: Bedankt Nicky, en hopelijk …
