De voorspelde storm bleef uit in Berchem, zowel in het zwerk als op het terrein. De eerste thuiswedstrijd van het seizoen was een beetje slappe kost. Berchem wilde wel, maar vond geen antwoord op een stug verdedigend Sint-Niklaas dat de minder sportieve middelen niet schuwde en uiteindelijk nog met de beste kansen ging lopen. Bij beide teams was de hoofdrol weggelegd voor de doelmannen. Jelle Merckx (ex-Berchem) kreeg het meeste werk op te knappen, Bruno Appels moest de beste saves uit zijn handschoenen schudden en houdt daarmee voor de derde keer op rij de nul.
Het eerste kwartier had weinig om het lijf. Het liet de toeschouwers op de volledig gevulde noodtribune toe om rustig de nieuwe omstandigheden in zich op te nemen. Het had iets van een uitwedstrijd: onwennige zitjes, nieuwe buren, dug outs aan de overkant tegen een kale, druilerige achtergrond, een legertent en een gesjorde toren van de scouts als surrealistische decorstukken en het voortdurende heen en weer gerij van bussen en treinen – gele, rode, een blauwe met bestemming Amsterdam, twee Thalyssen richting Parijs – die je vroeger enkel kon horen voorbijdenderen als de spionkop even een adempauze inlaste. Voor die supporters van “den overkant” was het eveneens een vreemde ervaring om uit te kijken op de plek waar niets meer aan hun vroegere staantribune herinnert. Enkel de opstijgende Tui-boeing die late vakantiegangers naar hun bestemming voerde zorgde voor een moment van herkenning.
Maar terug naar de wedstrijd, waarin tot dan enkel het nieuwe scorebord voor enige opwinding had gezorgd door plots 99-0 aan te geven om al die doelpunten er vervolgens één voor één opnieuw af te tellen. Op het kwartier kreeg de match toch iets meer slagkracht. Audin nam een eerste keer de bezoekende goalie onder vuur, maar die had zijn doel goed verkleind. Een minuut later stond Merckx alweer op de juiste plaats op een schot van Hamdi en vervolgens op de herneming van Carrez. Halverwege de eerste helft haalde Hamdi opnieuw uit, maar de openingen waren schaars in de dubbele gordel van Sint-Niklaas, dat vooral gekomen leek om te verdedigen en daarbij heel vaak de fout hanteerde.
Toch was de beste kans van de eerste helft, op enkele minuten van de rust, voor de bezoekers. De eerste keer dat ze zo dicht bij het Berchems doel kwamen was bijna meteen raak. Appels ranselde de kopbal van dichtbij net onder zijn lat uit.
Na de rust begon Sint-Niklaas het best. Verdedigende fouten werden meteen afgestraft met snelle counters. Bij Berchem kwam het meeste gevaar van een alweer bedrijvige Vinni Audin. Tien minuten ver in de tweede helft werd hij voor het eerst diepgestuurd, zijn schot ging voorlangs. Vijf minuten later werd Geenens gelanceerd op links en net voor de zestien driest onderuit gehaald. De boosdoener kwam met een geel karton goed weg. Berchem stapelde in de laatste twintig minuten de kansen en kansjes op, maar telkens was het laatste schot net niet scherp genoeg, de laatste voorzet net te laat of de verkeerde keuze of zat een attente Merckx ertussen.
De grootste kans was, net als tijdens de slotminuten van de eerste helft, nog voor de bezoekers. Na een foutieve inworp kreeg Berchem in blessuretijd bijna nog het deksel op de neus, maar met het topje van zijn handschoen tikte Appels het lage schot uit de verste hoek.
Scheidsrechter Tom Lamberichts krijgt voor zijn prestatie een onvoldoende. Hij sloot net iets te vaak de ogen voor de talrijke fouten van Sint-Niklaas
Berchem: Appels, Van den driessche (85’ Nwokoro), Geenens, van Kruijssen, Absisan, Audin, Vallez, Vande Velde, Hamdi, Peers, Carrez
Geel: Vande Velde
Scheidsrechter: Tom Lamberichts
