Met twee goals tegen zijn ex-club konden we niet om Jelle van Kruijssen heen. Het was even wachten voor de spits de kleedkamer verliet op naar de volgende uitdaging in Hoogstraten waar Cedric Brosens zijn ploegmaats had uitgenodigd om er samen nog een tweede feestje van te maken.
Scoren en winnen bij je ex-club, doet je dat extra deugd?
Jelle: Ach, het is een beetje als met een ex-vriendin hé, dat doet je ook nog wel altijd iets. Uiteindelijk ben ik hier maar één seizoen geweest, dat is te kort om echt clubliefde op te bouwen. Maar ik ben hier steeds op een nette en vriendelijke manier behandeld.
Je eerste doelpunt was eindelijk nog eens een echte “Jelle-goal”.
Jelle: Ik kreeg de bal goed aangespeeld van Greg en zag dat de keeper zich breed maakte. Ik had verschillende opties, maar kies ervoor om onder hem door te trappen. Dat bleek de juiste beslissing.
En dan in de allerlaatste minuut die penalty waarbij je zelf nogal makkelijk neerging.
Jelle: Nou, het was echt wel een penalty hoor. De verdediger voor me kwam met zijn nop in mijn onderste veter terecht waardoor ik viel. Het was heus geen Schwalbe. Ik ben zelfs nog twee minuten in de weer geweest om mijn veters terug goed te trekken. Ik heb daarna nog even met Greg overlegd of hij de strafschop niet wilde nemen, want zoiets brengt je toch wel uit concentratie. Maar uiteindelijk vond hij dat ik het moest doen.
De scheidsrechter leek op het eind echt wel de pedalen kwijt. Bij de vermeende fout van Thomas overlegt hij eerst met de grensrechter die zou gezegd hebben dat het geen strfschop was, terwijl hij er toch één toekent. Daarna leek het wel of hij besefte dat hij in de fout was gegaan. De rode kaart voor Hoogstraten had wat mij betreft ook geel kunnen zijn. Maar onze penalty, daar blijf ik bij, was er echt wel één.
Berchem wordt halverwege de eerste helft de betere ploeg, maar na de rust geven we het initiatief helemaal uit handen.
Jelle: Tijdens de eerste 25 minuten hadden we het knap lastig. We slaagden er maar niet in om druk te zetten. Ik had soms het idee dat Hoogstraten in die periode 75% balbezit had, hoewel ze daarmee totaal niet gevaarlijk waren. Maar het kostte ons wel een hoop energie. Na mijn doelpunt hadden we beter moeten afwerken. Vlak voor de rust kreeg Greg eerst een kans en trap ik de afvallende bal in het zijnet. Achteraf bekeken had ik misschien eerder moeten voorzetten dan zelf trappen want de hoek was vrij scherp. Ook na de pauze krijgen we nog twee kansen die we hadden moeten afwerken. Na 65 minuten beginnen we de wedstrijd opnieuw uit handen te geven, weer zonder dat Hoogstraten hierdoor gevaarlijk wordt. Maar dan krijg je die vreemde situatie in de laatste vijf minuten. Gelukkig kwam alles nog goed. Dat gaan we dan ook nog even vieren. Cedric heeft ons allemaal uitgenodigd. Dat kan de teambuilding alleen maar ten goede komen.