Zondag speelt Berchem Sport zijn eerste thuiswedstrijd van het seizoen … op verplaatsing. Het is niet de eerste keer dat de club moet uitwijken naar een ander stadion. Ook toen waren bouwwerken de reden, maar ook een brand en het ontbreken van een lichtinstallatie zorgden ooit voor een noodgedwongen verhuis.
DEEL 3: BEKERSUCCES OP HET KIEL
Op 14 januari 1970 mag het Olympisch Stadion Berchem Sport opnieuw ontvangen en weer wordt het een gedenkwaardige wedstrijd. Na vlotte overwinningen tegen de derdeklassers Roeselare en Herentals en een hard bevochten 1-0 tegen uitgerekend Beerschot in de derde ronde, kwam voor de kwartfinale van de Belgische Beker meteen de grootste vis uit de bokaal: Standard Luik, tussen 1969 en 1971 drie keer op rij landskampioen. Berchem trok voor de avondmatch op 14 januari 1970 speciaal naar het Olympisch Stadion. Op het Rooi zouden pas enkele jaren later lichtmasten opgetrokken worden. Berchem boekte op vreemd terrein, voor 12.000 toeschouwers één van zijn grootste successen van de voorbije jaren. Het werd weliswaar een halve veldslag waarin Roger Busschots met een spierscheuring naar de kleedkamers moest worden gedragen, Robert De Mot met een sleutelbeenbreuk het strijdperk moest verlaten en Berchem een overduidelijke strafschop werd onthouden. De Waalse scheidsrechter Geluck was kop van jut en kreeg tussen de verwensingen van het thuispubliek door ook nog een bierflesje naar het hoofd geslingerd. Het was onduidelijk of dit uit de Berchemse spionkop kwam of van de talrijk opgekomen Beerschot-aanhang die zich als één blok achter de geelzwarten had geschaard.
Voetballend was het vooral Berchem dat voor de beste acties zorgde. Net voor het halfuur bracht de pas ingevallen Lode Rombouts Berchem 1-0 voor. Nauwelijks enkele minuten later was er opnieuw opschudding toen de gefrustreerde Luikse doelman zich revancheerde op Robert De Mot, een doodschop die zonder discussie de uitsluiting verdiende. De Luikenaar kwam er met een vrijschop van af, maar voor De Mot was de wedstrijd voorbij. De tweede gedwongen vervanging verplichtte trainer Béres om nog voor de rust zijn tweede en laatste invaller in de strijd te gooien. Doelman Tony Goossens werd voor de gelegenheid rechtsbuiten. Maar het gehandicapte Berchem hield stand. Schellens dirigeerde rustig de verdediging, terwijl voorin Versluys en Liposinovic voor gevaarlijke tegenprikken bleven zorgen en zelfs Goossens de Rouches enkele keren tot paniekvoetbal dwong. Na tien minuten in de tweede helft verdubbelden de geelzwarten hun voorsprong. Versluys had Lipo in een uitstekende schietpositie gebracht, maar nog voor die kon afdrukken werd hij door Thissen onderuit gehaald. Deze keer kon Geluck de strafschop niet meer laten voorbijgaan. John Vanderwaeren trapte vanop de stip het Olympisch Stadion in vuur en vlam en Berchem voor de tweede keer in zijn geschiedenis naar de halve finale van de Beker van België.
In die halve finale met drie tweedeklassers moest Berchem het, dit keer wel in eigen huis, opnemen tegen Daring Brussel. Zonder de slachtoffers uit de vorige bekerronden, kwam Berchem kort voor de rust 0-1 achter. De Daringaanhang maakte zich reeds op om het veld te bestormen toen twee minuten voor tijd Lipo in een ultieme poging door het centrum oprukte, twee tegenspelers dribbelde en vlak voor het strafschopgebied werd neergelegd. Uit de vrije trap die volgde scoorde Klose knap de gelijkmaker. In de twee maal twee verlengingen die volgden –twee van 15 minuten en twee van 7,5 minuten– was Berchem de betere ploeg, maar gescoord werd er niet meer zodat een replay op het terrein van Daring uitsluitsel moest brengen. Vijf minuten voor affluiten viel daar het enige doelpunt waardoor uiteindelijk niet Berchem maar de Brusselaars naar de Heizel mochten. Een onbeduidend schot dat door een Berchemse voet van richting werd veranderd.
- 14 januari 1970 Berchem Sport – Standard CL 2-0 (op Beerschot)
